sobota, 16 maja 2015
Ashley Wilkes
Ashley była zawsze grzeczny, ale powściągliwy i daleki. Nikt nie umiał odgadnąć o czym myślał. W okolicy, gdzie każdy mówił to co myślał, powściągliwość Ashleya wydawała się irytująca. Jak inni młodzi mężczyźni lubił polowania, grę w karty, tańce i dysputy o polityce, aa konno jeździł najlepiej ze wszystkich. Od innych różniło go jednak to, że te rozrywki nie stanowiły dla niego celu i sensu życia. Jako jedyny interesował się książkami i muzyką i zamiłowaniem pisał wiersze. Ashley bowiem należał należała do tych ludzi, którzy w wolnym czasie oddawali się nie działaniu, lecz myśleniu, snuciu kolorowych marzeń, nie mających żadnego związku z rzeczywistością. Żył we własnym świecie, znaczenie piękniejszym od Georgi, do rzeczywistości wracał z odrazą. Obserwował ludzi, lecz nie budzili oni w nim sympatii ani niechęci. Życie, na które patrzył, nie wywoływało w nim żądnych emocji. Godził się ze swoim miejscem na świecie, po czym wzruszając ramionami powracał do swojej muzyki i książek.
piątek, 8 maja 2015
Melania Hamilton
Była to chuda dziewczyna o kruchej budowie ciała. Miała wygląd dziecka , które przebrało się w olbrzymią krynolinę swej matki. To wrażenie pogłębiało jeszcze nieśmiałe, nieomal przerażone spojrzenie, jej zbyt wielkich brązowych oczu. Gęste, kręcone, ciemne włosy były tak mocno ściągnięte pod siateczką, że nie wystawał spod niej ani jeden kosmyk. Taka fryzura w połączeniu z długą falą włosów nad czołem podkreślała, jak bardzo twarz Melanii ma kształt serca. Zbyt szerokie kości policzkowe i zbyt spiczasty podbródek sprawiały, że dziewczyna wyglądała na miłą i nieśmiałą choć niezbyt ładną. Nie stosowała w dodatku żadnych kobiecych sztuczek wabienia mężczyzn. Ale mimo tej nieatrakcyjności rysów i niepozorności sylwetki charakteryzowała ją powaga i godność, pasujące do kogoś znacznie starszego od siedemnastoletniej Melanii.
By M.M.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Melania
niedziela, 3 maja 2015
Ellen Robillard O'Hara
Ellen miała trzydzieści lat, więc zgonie z pojęciami swojej epoki, była kobietą w średnim wieku. Urodziła sześcioro i pochowała troje dzieci. Wysoka, o głowę od swojego porywczego, niskiego męża, poruszała się w swej krynolinie z takim wdziękiem, że jej wzrost nikogo nie raził. Od czerni noszonej przez nią taflowe bluzki odcinała się wyraźnie mlecznobiała długa szyja. Głowa Ellen zawsze zdawała się nieco odchylona do tyłu pod ciężarem gęstych, upiętych zna karku włosów. Po matce Francuzce, której rodzicie uciekli z Haiti, w czasach rewolucji w 1791, Ellen wzięła skośne, ciemne oczy, ocienione ciemnymi rzęsami i czarne włosy. Po ojcu, żołnierzu Napoleona, odziedziczyła długi, prosty nos i nieco kwadratową szczękę, której zarys maskowała miękka linia policzków. Ale to co przeżyła, mogła nadać twarzy Ellen wygląd tak dumny, choć nie wyniosły, mogło obdarowywać wdziękiem, melancholią i głębokim smutkiem. Byłby uderzająco piękną kobietą, gdyby miała w oczach blask, a w uśmiechu czułe ciepło. Mówiła z akcentem z wybrzeża Georgii - choć w jej głosie można było wyczuć śladu akcentu francuskiego - połykając samogłoski i podkreślając spółgłoski. Nigdy nie podniosła głosu wydając polecenia służącym, czy karcąc dziecko, mimo to jednak wszyscy w Tarze okazywali jej posłuszeństwo, podczas gdy szaleństwa i wrzaski Geralda były po cichu lekceważone.
By. M.M.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Źródło Info. Moja książka.
Widać pomiędzy nimi dużą różnicę charakteru.
A wy co sądzicie o Ellen O'Hara?
///By Natalii.
środa, 29 kwietnia 2015
Rhett Butler
Kiedy tak paplała wesoło zucając szybkie spojrzenia na dom i na podwórze, dostrzegła nagle jakiegoś nieznajomego człowieka stojącego samotnie w holu i patrzącego na nią w chłodny, impertycki sposób. Jak każdej kobiecie, było jej przyjemnie że się komuś podoba, równocześnie zaniepokoiła się tym czy, czasem suknia nie ma zbyt dużego dekoltu. Mężczyzna wyglądał na sporo od niej starszego, miał co najmniej trzydzieści pięć lat. Był wysoki i dobrze zbudowany. Scarlett pomyślała, że nigdy do dotąd nie widziała człowieka o tak szerokich ramionach i tak rozwiniętych muskułach, może nawet zbyt barczystego jak na dżentelmena. Kiedy ich spojrzenia skrzyżowały się, mężczyzna uśmiechną się, ukazując białe jak u zwierzęcia żeby, ukryte pod krótkim, czarnym wąsikiem. Miał śniadą twarz, smagłą jak u pirata. Również jego oczy były czarne i zuchwałe, jak oczy pirata oceniającego wzrokiem galeon, który ma ograbić, lub kobietę, którą ma zgwałcić. Jego twarz świadczyła o tupecie i lekkomyślności, zaś na ustach błąkał mu się cyniczny uśmiech. Kiedy uśmiechną się do niej, Scarlett nie mogła złapać tchu. Wiedziała że powinna poczuć się urażona, jego spojrzeniem i złościć się na siebie, że wcale nie ma mu tego za złe.
niedziela, 26 kwietnia 2015
Mammy O'Hara
Była to potężna, stara kobieta o małych, bystrych oczach słonia. Jako czystej krwi Afrykanka miała czarną, lśniącą skórę. Całkowicie oddana O'Harom, była podporą Ellen i tragedią dla jej trzech córek oraz postrachem dla pozostałych służących, mieszkających w domu. Mammy była Murzynką, ale jej kodeks moralności i duma były równie wielkie, albo i większe niż u jej właścicieli. Wychowała się w sypialni Solange Robillard , matki Ellen O'Hary, delikatnej, sztywnej i zarozumiałej Francuski, która swym dzieciom i służącym nie szczędziła kar za każde naruszenie form towarzyskich. Była piastunką Ellen i gdy ona wyszła za mąż, wyruszyła wraz z nią w głąb kraju. Mammy ze szczególnym upodobanie karała tych których kochała. A ponieważ jej miłość do Scarlett i Duma z niej nie miały granic, przeto i karom nigdy nie było końca
By.M.M
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Źródło info. Moja książka
A więc dziś Mammy a jutro.... ;)
Miłego Czytania.
///By Natalii.
środa, 22 kwietnia 2015
Katie Scarlett O'Hara
Scarlett O'Hara nie była piękna, choć mężczyźni, tacy jak bracia Tarletonowie, rzadko to sobie uświadamiali, ulegając jej urokowi. W jej twarzy zbyt mocno kontrastowały łagodne rysy, odziedziczone po pochodzącej z francuskiej arystokracji matce. z cechami wziętymi po rumianym, irlandzkim ojcu. Ale była to twarz zwracająca uwagę, ze spiczastym podbródkiem i kwadratową szczęką. Oczy Scarlett były jasnozielone, otoczone sztywnymi, czarnymi, leciuteńko podwiniętymi ku górze rzęsami. Ponad nimi od białej jak magnolia skóry, tak cenionej przez kobiety Południa i tak troskliwie chronionej rzez czepki, welony i mitenki przed palącym słońcem Georgii, odcinały się gęste, czarne, nieco wąskie brwi. Tego pogodnego, kwietniowego popłudnia 1861 roku siedząc wraz z Stuartem i Brentem Tarletonami w chłodnym cieniu Tary, plantacji jej ojca, Scarlett wyglądała prześlicznie. Nowa, zielona, muślinowa sukienka w kwiaty, której ułożono z jedenastu metrów materiału fałdy rozpięto na krynolinie, wspaniale pasowała do pantofli z safianowej skóry, przywiezionych jej ostatnio z Altanty przez Ojca. Suknia ta świetnie podkreślała liczącą sobie czterdzieści trzy centymetry talię Scarlett - najwęższą w trzech hrabstwach. Skromna suknia, gładko uczesane włosy i przykładnie ułożone ręce na kolanach, z trudem ukrywały prawdziwy charakter Scarlett. Zielone oczy w jej słodkiej twarzyczce tchnęły buntem oraz wolą życia i wyraźnie nie pasowały wytwornych manier, wpojonych z pomącą łagodnych nauk matki i ostrzejszych pouczeń niani. Bo oczy należały tylko do Scarlett
By M.M.
/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\Źródło informacji : Moja książka
Tak jak obiecałam opis Pierwszej postaci.
Postaram się dodać jeszcze dodać opis:
Mammy
Rhetta Butlera
Ellen O'Hary
Geralda O'Hara
Melanii Hamilton
Ashleya Wilkes
Zapraszam :)
//By Natalii
piątek, 17 kwietnia 2015
Niegdyś.....
Istniała niegdyś kraina dzielnych kawalerów zwana Starym Południem. W tym uroczym świecie ostatnich dni dożywała dawna galanteria. Tu mieszkali ostatni rycerze i damy ich serca, panowie i niewolnicy. Ten świat odnajdziemy jedynie w książkach jako wspomnienie niegdyś szejszego snu.
Wszystko To Przeminęło Z Wiatrem.
By. Margaret Mitchell
/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\
Piękny cytat prawda?
Bardzo mi się podoba a wam?
W następnych postach będzie kilka opisów które znalazłam w książce.
///By Natalii
czwartek, 16 kwietnia 2015
Nagrody dla ....
Filmu i Obsady
Najlepszy Film : ,,Przeminęło z Wiatrem'' - Wygrana
Najlepszy reżyser : Victor Fleming - Wygrana
Najlepszy aktor : Calrk Gablec - nominacja. Mimo iż nie wygrał w roku 1935 dostał tytuł KRÓLA HOLLYWOOD.
Najlepsza aktorka : Vivien Leigh - wygrana
Oscar za najlepszy scenariusz adaptowany : Sidney Howard (przyznana pośmiertnie)
Najlepsza Aktorka drugoplanowa : Hattie McDaniel - Wygrana
Najlepsza Aktorka drugoplanowa : Olivia De Havilland - nominacja
Najlepsza zdjęcia (kolor) : Ernest Haller i Ray Rennahan - wygrana
Najlepszy montaż : Hal C. i James E. Newcom - Wygrana
Najlepsza muzyka: Max Steiner - nominacja
Najlepsze efekty specjalne : Jack Cosqrove, Fred Albin i Arthur Johns - nominacja
Najlepsza scenografia : Lyle R. Wheeler - wygrana
Nagroda za osiągnięcia techniczne : R.D. Musgrave - wygrana
Najlepszy dźwięk : Thomas T. Moulton - nominacja
piątek, 10 kwietnia 2015
Obsada Filmu ,,Gone with the wind''
Vivien Leigh
Jako
Katie Scarlett O'hara
Clark Gable
Jako
Rhett Butler
Olivia De Havilland
Jako
Melania Hamilton
Evelyn Keyes
Jako
Suellen O'Hara
Jako
Suellen O'Hara
Ann Rutherford
Jako
Carreen O'Hara
Carreen O'Hara
Laura Hope Crewsas
Jako
Ciotka Pittypat
Eddie Anderson
Jako
Wujek Peter
Harry Davenport
Jako
Doktor Meade
Leona Roberts
Jako
Pani Meade
Cammie King
Jako
Bonnie Blue Butler
Mickey Kuhn
Jako
Beau Wilkes
Jane Darwell
Jako
Pani Merriwether
Oscar Polk
Jako
Pork
Butterfly McQueen
Jako
Prissy
Everett Brown
Jako
Duży Sam
Fred Crane
Jako
Brend Talreton
George Reeves
Jako
Stuart Talreton
Ona Munson
Jako
Bella Watling
Victor Jory
Jako
Jonas Wilkerson
Isabel Jawell
jako
Emmie Slattery
Marcella Martin
Jako
Cathleen Clavert
Jako
Ciotka Pittypat
Eddie Anderson
Jako
Wujek Peter
Harry Davenport
Jako
Doktor Meade
Leona Roberts
Jako
Pani Meade
Cammie King
Jako
Bonnie Blue Butler
Mickey Kuhn
Jako
Beau Wilkes
Jane Darwell
Jako
Pani Merriwether
Oscar Polk
Jako
Pork
Butterfly McQueen
Jako
Prissy
Everett Brown
Jako
Duży Sam
Fred Crane
Jako
Brend Talreton
George Reeves
Jako
Stuart Talreton
Ona Munson
Jako
Bella Watling
Victor Jory
Jako
Jonas Wilkerson
Isabel Jawell
jako
Emmie Slattery
Marcella Martin
Jako
Cathleen Clavert
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Źródło Informacji : Link
A więc wielkiej postacie, wielcy aktorzy.
Myślę że aktorzy świetnie otworzyli swe postacie.
A wy co myślicie?
Która postać waszym zdaniem jest zasługuje na uznanie?
///Natalii :)
A więc wielkiej postacie, wielcy aktorzy.
Myślę że aktorzy świetnie otworzyli swe postacie.
A wy co myślicie?
Która postać waszym zdaniem jest zasługuje na uznanie?
///Natalii :)
środa, 1 kwietnia 2015
To oczywiste że musiał ....
Powstać film...
Wszystkie wielkie książki mają swoje ekranizacje. Tak też jest w przypadku ,,Przeminęło Z Wiatrem''
A więc troszkę informacji ....
Oryginalny Tytuł : Gone with the wind
Gatunek : Melodramat
Data Premiery:
W Stanach Zjednoczonych : 15 grudnia 1939 roku.
W Anglii : 17 kwietnia 1940 roku
W Polsce : Styczeń 1963 roku.
Język : Angielski
Piosenka główna Link :)
Czas trwania : 224 minuty.
Reżyser : Viktor Fleming
Niewymienieni :
George Cukor
Sam Wood
Scenariusz : Sidney Howard
Muzyka : Max Steiner
Zdjęcia : Ernest Haller
Scenografia : Lyle Wheeler, William Cameron Menzies
Kostiumy : Walter Plunkett
Montaż : Hal C. Kern, James E. Newcom
Produkcja : David O. Selznick
Wytwórnia : Selznick International Pictures Metro-Goldwyn-Mayer
Dystrybucja : Warner Home Video, (Polska) Loew's, MGM.
Budżet : 3,900,000 $
Kontynuacja : Scarlett (miniserial)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Źródło Informacji : Wikipedia.
A więc trochę ciekawostek o filmie.
Następny post będzie o Obsadzie tego wspaniałego dzieła.
///Natalii
Wszystkie wielkie książki mają swoje ekranizacje. Tak też jest w przypadku ,,Przeminęło Z Wiatrem''
A więc troszkę informacji ....
Oryginalny Tytuł : Gone with the wind
Gatunek : Melodramat
Data Premiery:
W Stanach Zjednoczonych : 15 grudnia 1939 roku.
W Anglii : 17 kwietnia 1940 roku
W Polsce : Styczeń 1963 roku.
Język : Angielski
Piosenka główna Link :)
Czas trwania : 224 minuty.
Reżyser : Viktor Fleming
Niewymienieni :
George Cukor
Sam Wood
Scenariusz : Sidney Howard
Muzyka : Max Steiner
Zdjęcia : Ernest Haller
Scenografia : Lyle Wheeler, William Cameron Menzies
Kostiumy : Walter Plunkett
Montaż : Hal C. Kern, James E. Newcom
Produkcja : David O. Selznick
Wytwórnia : Selznick International Pictures Metro-Goldwyn-Mayer
Dystrybucja : Warner Home Video, (Polska) Loew's, MGM.
Budżet : 3,900,000 $
Kontynuacja : Scarlett (miniserial)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Źródło Informacji : Wikipedia.
A więc trochę ciekawostek o filmie.
Następny post będzie o Obsadzie tego wspaniałego dzieła.
///Natalii
poniedziałek, 30 marca 2015
Moje ulubione .....
Cytaty ...
''- Ziemia to jedyna wartościowa rzecz na świecie - - wołał wymachując w złości grubymi, krótkimi rękami - Bo to jedyna rzecz, która będzie trwać wiecznie. Musisz o tym pamiętać! To jedyna rzecz, dla której warto pracować, warto walczyć i za którą warto umrzeć.''
Gerald O'Hara.
''- Nie jest pan dżentelmenem - oświadczyła.
- Bardzo słuszna uwaga - odparł niedbale - A ty panienko nie jesteś damą.''
Scarlett O'Hara i Rhett Butler.
''- Tylko moja droga, tak się składa, że nigdy nie mam czasu,by z tobą porozmawiać i poczuć, zanim znowu odejdziesz, że nadal jesteś moją małą dziewczynką.
- Zawszę będę twą małą dziewczynką.''
Ellen O'Hara, Scarlett O'Hara.
''Kocham cię Scarlett, ponieważ jesteśmy do siebie tak bardzo podobni.''
Rhett Butler.
''Nigdy już Scarlett nie będzie mogła poczuć się jak dziecko, bezpieczna pod dachem swego ojca, ochraniania miłością swej matki.''
''Bóg mi świadkiem że Jankesi nie dostaną mnie nigdy - powiedziała głośno - Mam zamiar to przeżyć, a gdy to się skończy nie chce być już nigdy głodna. Ani ja, ani moim ludzie nie będą cierpieć głodu. Nawet gdybym miał kraść, lub zabijać. Bóg mi światkiem, nigdy już nie będę głodna.''
Scarlett O'Hara.
''Ależ ona jest jak ja! Rozumie co czuje - pomyślała Scarlett - Ona zrobiłaby to samo.''
Scarlett O'Hara.
''Muszę przyznać - pomyślała z niechęcią - że zawsze pojawia się wtedy, gdy się jej potrzebuje''
Scarett O'Hara.
''Uspokój się - nakazał - Proszę cię, byś wyszła za mnie, za mąż. Czy mam uklęknąć, by cię o tym przekonać?
Rhett Butler.
''Dom! Oto miejsce, w którym pragnę się znaleźć. To kuniemu biegła. Do domu i do Rhetta!''
''Biegła, ponieważ na końcu tej ulicy znajdowały się ramiona Rhetta.''
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
To moje ulubione cytaty, a wasze?
Następny post będzie koło czwartku :)
//Natalii
''- Ziemia to jedyna wartościowa rzecz na świecie - - wołał wymachując w złości grubymi, krótkimi rękami - Bo to jedyna rzecz, która będzie trwać wiecznie. Musisz o tym pamiętać! To jedyna rzecz, dla której warto pracować, warto walczyć i za którą warto umrzeć.''
Gerald O'Hara.
''- Nie jest pan dżentelmenem - oświadczyła.
- Bardzo słuszna uwaga - odparł niedbale - A ty panienko nie jesteś damą.''
Scarlett O'Hara i Rhett Butler.
''- Tylko moja droga, tak się składa, że nigdy nie mam czasu,by z tobą porozmawiać i poczuć, zanim znowu odejdziesz, że nadal jesteś moją małą dziewczynką.
- Zawszę będę twą małą dziewczynką.''
Ellen O'Hara, Scarlett O'Hara.
''Kocham cię Scarlett, ponieważ jesteśmy do siebie tak bardzo podobni.''
Rhett Butler.
''Nigdy już Scarlett nie będzie mogła poczuć się jak dziecko, bezpieczna pod dachem swego ojca, ochraniania miłością swej matki.''
''Bóg mi świadkiem że Jankesi nie dostaną mnie nigdy - powiedziała głośno - Mam zamiar to przeżyć, a gdy to się skończy nie chce być już nigdy głodna. Ani ja, ani moim ludzie nie będą cierpieć głodu. Nawet gdybym miał kraść, lub zabijać. Bóg mi światkiem, nigdy już nie będę głodna.''
Scarlett O'Hara.
''Ależ ona jest jak ja! Rozumie co czuje - pomyślała Scarlett - Ona zrobiłaby to samo.''
Scarlett O'Hara.
''Muszę przyznać - pomyślała z niechęcią - że zawsze pojawia się wtedy, gdy się jej potrzebuje''
Scarett O'Hara.
''Uspokój się - nakazał - Proszę cię, byś wyszła za mnie, za mąż. Czy mam uklęknąć, by cię o tym przekonać?
Rhett Butler.
''Dom! Oto miejsce, w którym pragnę się znaleźć. To kuniemu biegła. Do domu i do Rhetta!''
''Biegła, ponieważ na końcu tej ulicy znajdowały się ramiona Rhetta.''
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
To moje ulubione cytaty, a wasze?
Następny post będzie koło czwartku :)
//Natalii
czwartek, 26 marca 2015
Życiorys....
Margaret Mitchell
Margaret "Peggy" Mitchell przyszła na świat we wtorek, ósmego listopada, 1900 roku w stolicy stanu Georgia, Atlancie.
Była córką sufrażystki Mary Isabelle "Maybelle" Stephens i adwokata Eugene Muse Mithella.
Jej bogata rodzina, hołdowała starym amerykańskim tradycją Południa, a Margaret jako młoda panienka wywodząca się z wysokiej klasy społecznej, miała od początku jasno wytyczoną ścieżkę na przyszłość.
To opieka nad domem, wychowywanie potomstwa i pielęgnacja związku małżeńskiego miały być dla niej priorytetem.
Margaret nigdy jednak, do końca tym nakazom nie uległa.
Mitchell dorastała wśród opowieści o amerykańskiej wojnie domowej i historiach snutych o dumnym i magicznym Starym Południu.
W wieku pięciu lat, Margaret potrafiła wymienić wszelkie fabryki jakie w Atlancie ucierpiały przez dziejową zawieruchę. Z umiłowaniem przytaczała także, wszelkie zasłyszane wcześniej opowieści o wojnie - przytaczała je każdemu kto zechciał jej słuchać.
Kiedy przyszedł czas nauki, rodzice posłali córkę do North Boulevard School, po pierwszym dniu w tej placówce Margaret oświadczyła, że nigdy nie wróci do szkoły. Wtedy to jej matka Mary, zabrała ją na drogę prowadzącą do Clayton County, na farmę Fitzgeraldów. Nakazała córce przyglądać się zniszczeniom jakie dokonała wojna, napominając ją że ludzie, a zwłaszcza kobiety w obliczu nieszczęść muszą liczyć tylko na to co mają w głowie, nie wolno im zaś ślepo wierzyć że to co jest im dane w tej chwili, jest im ofiarowane na zawsze.
Margaret miała trzynaście lat kiedy dotarła do niej i do jej rodziny, wiadomość o tym że wojna w Europie jest faktem. Informacja że jej brat może zostać wcielony do wojska, ciążyła jej na sercu kiedy udała się do szkoły, daleko od domu.
W tym czasie Margaret uczyła się w Smith College, w Northampton, Massachusetts.
Jej naukę przerwała wieść o śmierci matki, wraz z jej odejściem - odeszło dzieciństwo Margaret.
W 1922 zaprzyjaźniła się z Redem Upshawem, krótko potem poznała jego współlokatora, którym był John Marsh - obaj mężczyźni zdradzali oznaki zakochania względem Mitchell.
Na swojego partnera wybrała Reda, związek zalegalizowano w 1922 roku - jak się okazało była to straszna pomyłka. Zdruzgotany tą sytuacją Marsh udał się do Waszyngtonu.
Upshaw znęcał się psychicznie nad swoją żoną. Między małżonkami układało się tak źle, że Berrien wyjechał bez słowa, nie mogąc wytrzymać w związku.
Był lipiec 10, 1923 kiedy Red pod pretekstem rozmówienia się z Margaret przyszedł do jej domu i dopuścił się próby gwałtu na żonie, na szczęście obecna w domu Bessie, podniosła alarm i do tragedii nie doszło. Mimo to Mitchell została dość dotkliwie pobita i wystąpiła później o rozwód.
W 1924 roku, Margaret była dość cenioną dziennikarką pracującą dla Atlanta Journal. W tym samym roku otrzymała rozwód i pozwolenie sądowe na powrót do swojego panieńskiego nazwiska.
John R. Marsh i Margaret Mitchell pobrali się w Dniu Niepodległości w 1925 roku.
Wkrótce potem Margaret musiała zrezygnować z pracy w gazecie z powodu problemów z kostką i artretyzmu.
John próbowała na wszelkie sposoby sprawić, aby jego żona nie nudziła się podczas rekonwalescencji.
Znosił jej do domu rozmaite książki o wojnie secesyjnej i zachęcił w końcu do napisania własnego dzieła.
Pierwszego dnia Mitchell napisała 2000 słów - ostatnią scenę powieści. Od tej pory Margaret pracowała dzień w dzień, sprawdzając wiarygodność zapisu z faktami historycznymi.
Pisała swoje dzieło do 1929 roku.
W 1935 r. do Atlanty przybył Harold Latham - redaktor wydawnictwa Macmillan.
Zainteresował się maszynopisem Mitchell, ta jednak uparcie odmawiała pozwolenia na druk, zaprzeczając także, że kiedykolwiek pisała książkę.
Ostatecznie zgodziła się na wydanie dzieła, próbowała je potem odebrać, co jej jednak na szczęście wyperswadowano.
Powieść ukazała się 30 czerwca 1936. W tym samym roku Margaret Mitchell sprzedała prawa do sfilmowania swojej powieści producentowi Dawidowi O. Selznickowi za 50 000 dolarów amerykańskich.
Mitchell została za "Przeminęło z wiatrem" wyróżniona w 1937 r. Nagrodą Pulitzera.
Sukces "Przeminęło z wiatrem" przerósł wszelkie oczekiwania. Nakręcony na podstawie powieści film do dziś jest ukochanym filmem dla milionów ludzi.
Mitchell nie brała czynnego udziału w produkcji adaptacji, podzieliła się jedynie swoimi wrażeniami po jej obejrzeniu.
Przez 60 lat wydawało się, że tylko ta jedna powieść wyszła spod palców Mitchell. W 1995 roku wydano jednak powieść " Lost Laysen" - opowiadanie szesnastoletniej Mitchell.
Margaret została 11 sierpnia 1949 potrącona przez pijanego taksówkarza podczas przechodzenia przez Peachtree Street, jej obrażenia były tak ciężkie, że nie obudziła się już ze śpiączki. Zmarła 16 sierpnia w Grady Hospital, a pochowana została na cmentarzu Oakland Cementery w Atlancie.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Źródło Informacji : TU
A więc życiorys najwybitniejszej autorki na świecie nie był wcale taki wesoły jak się wydaje... no cóż tak bywa, ale to właśnie dzięki temu powstało ,,Przeminęło Z Wiatrem'' Książka która wywołuje w nas Emocje o których sami nie wiedzieliśmy.
A więc Następny Post będzie o ..... ;)
///Natalii
Margaret "Peggy" Mitchell przyszła na świat we wtorek, ósmego listopada, 1900 roku w stolicy stanu Georgia, Atlancie.
Była córką sufrażystki Mary Isabelle "Maybelle" Stephens i adwokata Eugene Muse Mithella.
Jej bogata rodzina, hołdowała starym amerykańskim tradycją Południa, a Margaret jako młoda panienka wywodząca się z wysokiej klasy społecznej, miała od początku jasno wytyczoną ścieżkę na przyszłość.
To opieka nad domem, wychowywanie potomstwa i pielęgnacja związku małżeńskiego miały być dla niej priorytetem.
Margaret nigdy jednak, do końca tym nakazom nie uległa.
Mitchell dorastała wśród opowieści o amerykańskiej wojnie domowej i historiach snutych o dumnym i magicznym Starym Południu.
W wieku pięciu lat, Margaret potrafiła wymienić wszelkie fabryki jakie w Atlancie ucierpiały przez dziejową zawieruchę. Z umiłowaniem przytaczała także, wszelkie zasłyszane wcześniej opowieści o wojnie - przytaczała je każdemu kto zechciał jej słuchać.
Kiedy przyszedł czas nauki, rodzice posłali córkę do North Boulevard School, po pierwszym dniu w tej placówce Margaret oświadczyła, że nigdy nie wróci do szkoły. Wtedy to jej matka Mary, zabrała ją na drogę prowadzącą do Clayton County, na farmę Fitzgeraldów. Nakazała córce przyglądać się zniszczeniom jakie dokonała wojna, napominając ją że ludzie, a zwłaszcza kobiety w obliczu nieszczęść muszą liczyć tylko na to co mają w głowie, nie wolno im zaś ślepo wierzyć że to co jest im dane w tej chwili, jest im ofiarowane na zawsze.
Margaret miała trzynaście lat kiedy dotarła do niej i do jej rodziny, wiadomość o tym że wojna w Europie jest faktem. Informacja że jej brat może zostać wcielony do wojska, ciążyła jej na sercu kiedy udała się do szkoły, daleko od domu.
W tym czasie Margaret uczyła się w Smith College, w Northampton, Massachusetts.
Jej naukę przerwała wieść o śmierci matki, wraz z jej odejściem - odeszło dzieciństwo Margaret.
W 1922 zaprzyjaźniła się z Redem Upshawem, krótko potem poznała jego współlokatora, którym był John Marsh - obaj mężczyźni zdradzali oznaki zakochania względem Mitchell.
Na swojego partnera wybrała Reda, związek zalegalizowano w 1922 roku - jak się okazało była to straszna pomyłka. Zdruzgotany tą sytuacją Marsh udał się do Waszyngtonu.
Upshaw znęcał się psychicznie nad swoją żoną. Między małżonkami układało się tak źle, że Berrien wyjechał bez słowa, nie mogąc wytrzymać w związku.
Był lipiec 10, 1923 kiedy Red pod pretekstem rozmówienia się z Margaret przyszedł do jej domu i dopuścił się próby gwałtu na żonie, na szczęście obecna w domu Bessie, podniosła alarm i do tragedii nie doszło. Mimo to Mitchell została dość dotkliwie pobita i wystąpiła później o rozwód.
W 1924 roku, Margaret była dość cenioną dziennikarką pracującą dla Atlanta Journal. W tym samym roku otrzymała rozwód i pozwolenie sądowe na powrót do swojego panieńskiego nazwiska.
John R. Marsh i Margaret Mitchell pobrali się w Dniu Niepodległości w 1925 roku.
Wkrótce potem Margaret musiała zrezygnować z pracy w gazecie z powodu problemów z kostką i artretyzmu.
John próbowała na wszelkie sposoby sprawić, aby jego żona nie nudziła się podczas rekonwalescencji.
Znosił jej do domu rozmaite książki o wojnie secesyjnej i zachęcił w końcu do napisania własnego dzieła.
Pierwszego dnia Mitchell napisała 2000 słów - ostatnią scenę powieści. Od tej pory Margaret pracowała dzień w dzień, sprawdzając wiarygodność zapisu z faktami historycznymi.
Pisała swoje dzieło do 1929 roku.
W 1935 r. do Atlanty przybył Harold Latham - redaktor wydawnictwa Macmillan.
Zainteresował się maszynopisem Mitchell, ta jednak uparcie odmawiała pozwolenia na druk, zaprzeczając także, że kiedykolwiek pisała książkę.
Ostatecznie zgodziła się na wydanie dzieła, próbowała je potem odebrać, co jej jednak na szczęście wyperswadowano.
Powieść ukazała się 30 czerwca 1936. W tym samym roku Margaret Mitchell sprzedała prawa do sfilmowania swojej powieści producentowi Dawidowi O. Selznickowi za 50 000 dolarów amerykańskich.
Mitchell została za "Przeminęło z wiatrem" wyróżniona w 1937 r. Nagrodą Pulitzera.
Sukces "Przeminęło z wiatrem" przerósł wszelkie oczekiwania. Nakręcony na podstawie powieści film do dziś jest ukochanym filmem dla milionów ludzi.
Mitchell nie brała czynnego udziału w produkcji adaptacji, podzieliła się jedynie swoimi wrażeniami po jej obejrzeniu.
Przez 60 lat wydawało się, że tylko ta jedna powieść wyszła spod palców Mitchell. W 1995 roku wydano jednak powieść " Lost Laysen" - opowiadanie szesnastoletniej Mitchell.
Margaret została 11 sierpnia 1949 potrącona przez pijanego taksówkarza podczas przechodzenia przez Peachtree Street, jej obrażenia były tak ciężkie, że nie obudziła się już ze śpiączki. Zmarła 16 sierpnia w Grady Hospital, a pochowana została na cmentarzu Oakland Cementery w Atlancie.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Źródło Informacji : TU
A więc życiorys najwybitniejszej autorki na świecie nie był wcale taki wesoły jak się wydaje... no cóż tak bywa, ale to właśnie dzięki temu powstało ,,Przeminęło Z Wiatrem'' Książka która wywołuje w nas Emocje o których sami nie wiedzieliśmy.
A więc Następny Post będzie o ..... ;)
///Natalii
poniedziałek, 23 marca 2015
a więc Zaczynamy od Recenzji ...
Recenzja ,,Przeminęło z Wiatrem''
Autor: Margaret Mitchell
Oryginalny tytuł: Gone with the wind
Wydawnictwo: EM
Wydanie mojego egzemplarz: 1997r.
Przełożyła (przetłumaczyła) - Joanna Kalicka.
Niezwykła gratka dla fanów romansów i melodramatów.
Scarlett O'Harę poznajemy dzień przed barbecue urządzanym przed Wilkesów w Dwunastu Dębach, zaś Rhetta ujrzymy dopiero na wystawnym przyjęciu. Cóż ich pierwsze spotka było dość zabawne ale i poważne. Po tym jakże uroczym spotkaniu Scarlett zostaje żoną brata Melanii, Charles za którego wyszła tylko z zemsty. Po śmierci pierwszego męża zamieszkuje z Melanią i Ciotką Pitty w Atlanta. Po krótkim czasie (3 lata) atlanta zostaje zaatakowana przez Jankesów więc ucieka z miasta wraz z Melanią, jej dzieckiem, Wadem, Prissy i Rhettem.
Gdy Nasza Scarlett wraca do domu musi sobie poradzić w trudnych czasach wojny secesyjnej, kiedy to głód zaglądał jej w oczy i musi własnymi rękami zbierać bawełnę żeby móc nakarmić nie tylko siebie a i, swoich bliskich. Ale czy coś więcej dostanie z życia? Pieniądze, Władze i ...... Miłość? A jeśli ją w końcu dostrzeże to czy nie będzie za późno?
A więc podsumowując ....
Książka bardzo przypadła mi do gustu ponieważ ma w sobie coś czego nie ma każda inna książka którą czytałam a jest tego trochę. ,,Przeminęło z Wiatrem'' jest powieścią, którą warto przeczytać ale i zapoznać się bliżej z naszą Sprytną Scarlett i Aroganckim Rhettem.
Miłego Czytania moi Mili :)
/\/\/\/\//\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\//\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\//\/\/\/\/\/\/\/\/\/\//\/
Przepraszam! Przepraszam że nie dodałam posta w Weekend ale jechałam w góry i nie było WI-FI -.-
Recenzja... no cóż nie każdemu musi się podobać, nie obrażam się ponieważ to jest moja pierwsza recenzja :)
Następny post będzie gdzieś około czwartku-piątku :*
///Natalii :)
Autor: Margaret Mitchell
Oryginalny tytuł: Gone with the wind
Wydawnictwo: EM
Wydanie mojego egzemplarz: 1997r.
Przełożyła (przetłumaczyła) - Joanna Kalicka.
Niezwykła gratka dla fanów romansów i melodramatów.
Scarlett O'Harę poznajemy dzień przed barbecue urządzanym przed Wilkesów w Dwunastu Dębach, zaś Rhetta ujrzymy dopiero na wystawnym przyjęciu. Cóż ich pierwsze spotka było dość zabawne ale i poważne. Po tym jakże uroczym spotkaniu Scarlett zostaje żoną brata Melanii, Charles za którego wyszła tylko z zemsty. Po śmierci pierwszego męża zamieszkuje z Melanią i Ciotką Pitty w Atlanta. Po krótkim czasie (3 lata) atlanta zostaje zaatakowana przez Jankesów więc ucieka z miasta wraz z Melanią, jej dzieckiem, Wadem, Prissy i Rhettem.
Gdy Nasza Scarlett wraca do domu musi sobie poradzić w trudnych czasach wojny secesyjnej, kiedy to głód zaglądał jej w oczy i musi własnymi rękami zbierać bawełnę żeby móc nakarmić nie tylko siebie a i, swoich bliskich. Ale czy coś więcej dostanie z życia? Pieniądze, Władze i ...... Miłość? A jeśli ją w końcu dostrzeże to czy nie będzie za późno?
A więc podsumowując ....
Książka bardzo przypadła mi do gustu ponieważ ma w sobie coś czego nie ma każda inna książka którą czytałam a jest tego trochę. ,,Przeminęło z Wiatrem'' jest powieścią, którą warto przeczytać ale i zapoznać się bliżej z naszą Sprytną Scarlett i Aroganckim Rhettem.
Miłego Czytania moi Mili :)
/\/\/\/\//\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\//\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\//\/\/\/\/\/\/\/\/\/\//\/
Przepraszam! Przepraszam że nie dodałam posta w Weekend ale jechałam w góry i nie było WI-FI -.-
Recenzja... no cóż nie każdemu musi się podobać, nie obrażam się ponieważ to jest moja pierwsza recenzja :)
Następny post będzie gdzieś około czwartku-piątku :*
///Natalii :)
piątek, 20 marca 2015
Witam :)
Witam jestem Natalii. Ten blog będzie poświęcony najpiękniejszej książce - ,,Przeminęło Z Wiatrem'' - Margaret Mitchell.Pierwszy Post już w ten Weekend :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)